و باز هم داستان تکراری سقوط هواپیمایی دیگر و باز هم عبور راحت به اصطلاح مسئولان از کنار این سانحه.
دیگر داریم عادت می کنیم به سقوط!
مختص هواپیما تنها نیست،انسانیت در سرزمین ما نیز سقوط کرده وقتی وزیر راه با کمال خون سردی خدایش را شاکر می شود که چه خوب کشته شدگان زیادتر نبوبدن و سیمای ما حتی لحظه ای همدردی با بازمانذگان نمیکند،اینها یعنی افول انسانیت در کشور ما.
علامت تعجبم ازاین است که چقدر راحت از کنار جان انسان می گذرند،البته این تعجب هم زود گذر است،این نیز می گذرد و انسان هایی در این مرز و بوم می مانند که ارزش جانشان حتی کمتر از…
نگفتن بهتر است در این سرای بی کسی!
خرم آنروز کزین منزل ویران بروم.
گرچه دانم كه به جائي نبرد راه غريب _____ من به بوي سر آن زلف پريشان بروم
دلم از وحشت زندان سكندر بگرفت _____ رخت بربندم و تا ملك سليمان بروم
تازيان را غم احوال گرانباران نيست _____ پارسايان مددي تا خوش و آسان بروم
از تویت پیدات کردم حال میکنم با نوشته هات شیرینن!
دمت گرم آرش،قشنگ بود خيلى.
سپاس گذارم ازت.
انقدر براشون راحت شده از بین رفتن آدما و انقدر این موضوع بی اهمیته براشون که یه روز بعده سقوظ هواپیما واسع پیروزی ایران به عراق آهنگه پیروزی و فولان میذارن….واقعن خاک بر سر شد این مملکت رفت…
کاش میشد تعجبمون رو مثل بچگی ها با یه خط و یه نقطه به رخ همه بکشیم.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
هر وقت بخای می تونی بچه باشی.
🙂
hame dargire tanhaei shodim,jalebe manam hamishe ta nesfe chaei mikhoram!
شاید بهتره بگیم،تنهایی درگیر ما شده.
چ می دانم،رسم دنیاست.
@آكبند
چوكريم آقا جان.
با چ اكانتى هستى؟
:))))))